بیماری نیوکاسل : یک عفونت و بیماری تنفسی بسیار واگیر جوجه ها و اغلب گونه های پرندگان (27 گونه از 50 گونه) است.
یک بیماری پنهان در یک گونه ممکن است بیماری کشنده ای را در گونه دیگر ایجاد کند. جوجه و بوقلمون ممکن است بمیرد در حالی که اردک ها سالم باقی می مانند. غاز ها و اردک ها در مقابل بیماری نسبتا مقاوم هستند ولی نه در برابر آلوده شدن.
بیماری نیوکاسل چیست
بیماری نیوکاسل چیست : ویروس نیوکاسل ممکن است در انسان التهاب ملتحمه جدی ایجاد کند. تاریخچه بیماری نیوکاسل : سه همه گیری از نیوکاسل رخ داده است.
1926 آغاز نیوکاسل از جنوب شرقی آسیا بود. اواخر دهه 60 بیماری در خاورمیانه روی که با گونه هایی از طوطی های زینتی مربوط بود. در اواخر دهه 70 میلادی بیماری در خاورمیانه دیده شد که با کبوترها و پرندگان خانگی ارتباط داشت.
دوره کمون نیوکاسل :
5 الی 6 روز می تواند از 2 روز تا 15 روز متغیر باشد.
ویروس نیوکاسل می تواند در دوره کمون و دوره ظاهر شدن علائم کلینیکی و مرحله نقاهت منتشر شود.
انتشار بیماری نیوکاسل
انتقال از طریق بلع عوامل بیماریزا و عفونت زا و یا از طریق استنشاق صورت می گیرد. مقدار زیادی از ویروس از طریق مدفوع دفع می شود و مقداری از ویروس در داخل قطرات ریز و درشتی که از مجرای تنفسی به بیرون خارج می شود، دفع می گردد.
انتقال بیماری به چند روش منتقل می شود که شامل:
انتقال از طریق مدفوع
ناقل مکانیکی: لباس و کفش انسان و ظرف مواد غذایی و کامیون ها و از طریق سبد حمل مرغ.
انتقال از طریق پرندگان ناقل.
غذای آلوده شده توسط بافت یا مدفوع پرندگان بیمار (کبوتر)
ترافیک بین المللی پرندگان زینتی در مراکز پرنده فروشی.
مرحله هچر در دستگاه جوجه کشی
راه های انتقال ویروس نیوکاسل چیست
انتقال از طریق ذرات معلق در هوا
پرندگان آلوده به عفونت یک روز تمام قبل از اینکه علائم بیماری را بروز دهد ویروس را از طریق بازدم دفع می کنند.
در پرندگان بستری شده (محدود شده به علت بیماری)، ویروس عفونی به خاطر آشفتگی گله در هوا باقی می ماند.
مرگ و میر
وابسته به گونه حیوان ما بین 0 الی 100 درصد است.
علائم کلینیکی و پاتولوژیکی
بیماری نیوکاسل یک شکل خاصی ندارد ممکن است یک عفونت پنهان ایجاد کند و یا ممکن است یک همه گیری سریع با مرگ و میر بالا ایجاد کند.
سیستم تنفسی
نفس نفس زدن و سرفه کردن و التهاب کیسه های هوایی و پنومونی بینابینی و موکوس در نای و تورم سینوس های تحت چشمی.
سیستم اعصاب مرکزی
علائم عصبی و سیخ شدن گردن و فلجی بال ها و پرها و برگشت سر به عقب.
سیستم گوارشی
اسهال سبز و خروج تکه های خون آلود خلط از مجرای روده.
سیستم تناسلی
کاهش تولید تخم مرغ و تخم با پوسته نرم و یا پوسته کامل نشده و لطمه به کیفیت سفیده تخم مرغ (حالت آبکی)
آموزش پیشگیری نیوکاسل
بیماری نیوکاسل یک بیماری واگیردار و عفونی بوده و از خطرناکترین بیماریهای طیور به حساب می آید .
این بیماری ویروسی می تواند در مدت زمان کوتاهی خسارات فراوانی به مرغداریها و روستائیان وارد سازد.
ویروس بیماری نیوکاسل نسبت به گرمای زیاد و آفتاب شدید حساس بوده و در چنین شرایطی قادر به ادامه حیات نیست.
به همین علت این بیماری در فصل پائیز و زمستان شایع تر است.
و با گرم شدن هوا در بهار و تابستان از شدت بیماری و احتمال بروز آن کاسته می شود.
* نشانه های ظاهری بیماری
1 ـ بالا رفتن دمای بدن و شروع ترشحات بینی و بازماندن منقار
2 ـ اسهال فراوان و سبز رنگ
3ـ ایجاد مشکل در سیستم تنفسی به همراه کج کردن گردن
4ـ شنیده شدن صدایی خاص مانند سوت زدن در هنگام تنفس
5ـ کز کردن و از دست دادن اشتها
6ـ افزایش مصرف آب
7ـ و در مراحل طولانی تر علائم عصبی از قبیل فلج شدن ,لرزش و انحراف گردن , برگشت سر به پشت یا زیر شکم و چرخیدن و معلق زدن و افتادن
* پیش گیری و درمان
درمان بیماری نیوکاسل بسیار مشکل و امکان موفقیت در آن نیز ضعیف است.
همچنین از لحاظ اقتصادی نیز درمان طیور بیمار مقرون به صرفه نیست.
بنابراین تنها راه مبارزه انجام به موقع واکسناسیون و رعایت , نکات بهداشتی زیر است:
1 ـ سالن و محل نگهداری طیور را باید همیشه شستشو کرده و با ضد عفونی کننده های متداول مثل آهک ضد عفونی نمود.
2ـ در صورت بروز بیماری پس از تخلیه شستشو و ضد عفونی باید سالن را بمدت یک ماه خالی نگاه داشت .
3ـ لاشه های تلف شده طیور را پس از جمع آوری در گودالی انداخته پس از پاشیدن آهک یا پرمنگنات و یا کلر یا خاک روی آن را پوشاند.(دفن بهداشتی)
4ـ زمان واکسناسیون از سی روزه گی بوده و از واکسن زدن گله پس از شیوع بیماری باید خودداری کرد.
