آشنایی با بوقلمون برنز سینه پهن

بوقلمون برنز
بوقلمون برنز سینه پهن

بوقلمون برنز سینه پهن

بوقلمون برنز نژاد بومی شمال آمریکا بوده و حدود 500 سال پیش در مکزیک اهلی شده

در سال 1500 میلادی به اسپانیا برده شد و سپس در اروپا شناخته شد.

بوقلمون برنز مخصوص سفره غذا توسعه یافته است.

رنگ آن مشابه بوقلمون های وحشی است

اما اندازه و شکل این دو با یکدیگر متفاوت است.

براساس استاندارد انجمن طیور آمریکا وزن سن بلوغ جسمیبوقلمون برنز در نرها 36 پوند و در ماده ها 20 پوند ه است.

در 28 هفتگی بوقلمو ن های نر این نژاد به وزن 25 پوند می رسد.

مانند نژاد سینه پهن سفید، به علت سنگینی وزن بلوغ، در بوقلمون برنز نیز تولید مثل فقط با روش تلقیح مصنوعی انجام می شود.

البته نژاد برنز اصلاح نشده با روش طبیعی قادر به تولید مثل می باشد.

علت نامگذاری بوقلمون برنز رنگ غیر معمول بال و پر آن است که به صورت ترکیبی از رنگ های برنز و سبز بوده و در مقابل نور آفتاب به صورت متالیک به نظر می رسد.

این نژاد در شمال آمریکا پرورش داده می­شود.

این گونه دارای سینه ای پهن بوده و برای تولید مثل باید از تلقیح مصنوعی و دستگاه جوجه کشی و تخم نطفه دار آن استفاده نمود.

از آنجایی که تولیدکنندگان  تمایل دارند نژادهای با پر سفید را پرورش دهند که پس از کشتار و پر کنی ظاهر لاشه در صورت جدا نشدن پرهای ریز مطلوب به نظر برسد.

بنابراین روز به روز از تعداد این گونه کاسته شده است.

در نتیجه امروزه این نژاد را با نژاد سفید بوقلمون بیشتر تلاقی داده و یا از آن برای سرگرمی و غیره استفاده می شود.

ظاهر

از نظر ظاهر بسیار شبیه بوقلمون وحشی آمریکای شمالی است.

بوقلمون های برنز در مقایسه با سایر گونه های بوقلمون اندکی آرام تر هستند و این باعث می­شود که به راحتی بتوان آن ها را در کنار خود نگهداری نمود.

مثل بیشتر بوقلمون ها،  نسبت به سرما و تغییرات آن بسیار حساس می باشند

اغلب خانواده های بوقلمون برنز به عنوان حیوانات خانگی به فروش می رسند.

پرهای آن ها رنگ سیاه مات دارد و لکه های قهوه ای متمایل به سبز بر روی آن ها

لبه دم بوقلمون برنز، دور تا دور نوار سفید رنگی دارد.

در حال حاضر دو نوع از  وحشی و سینه پهن بیشتر با مقاصد تجاری تولید می شوند

دلیل آن این است که سینه آن ها گوشت نسبتاً زیادی دارد.

از حدود 500 سال قبل قوم آزتک آن ها را به عنوان حیوان خانگی مورد استفاده قرار می دادند.

این نکته را نیز باید افزود که پرورش سینه پهن ها بسیار مشکل تر از نوع وحشی آن ها میباشد

دلیل آن این است که آن ها به دلیل سینه پهنشان نمی توانند جفت گیری کنند

تا سال 1960 بوقلمون های برنز، عمده ترین بوقلمون هایی بودند که در ایالات متحده پرورش داده می شدند.

بوقلمون های برنز نر را می توان با زایده گوشت زیر گردنشان از بوقلمون های ماده تشخیص داد.

نظر دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *